DÜŞÜŞ

Ben gökyüzünden yeryüzüne en son hızla düştüm, kanatlarımı açamadım, gökyüzüne dağılamadım, ben yeryüzüne düştüm ve vücudumda bulunan acı ile beraber yürümek zorundayım.ben ölemedim, düştüğümde ölmeyi dilerdim, ben ölemedim, gökyüzünün bende yarattığı hasar, bütün vücudumu kaplarken ben bu yara ile ölemedim.

yeryüzünde belki açıklayamadığım tek şey boğazımda oluşan düğüm hissiyatıdır, onu oraya kim bıraktı, neden bıraktı yada bu hastalığa nereden kapıldığımı merak ediyorum, tedavi olmam gerekiyor, boğazımda bulunan düğüm yüzünden yutkunamıyorum, gözlerim yanıyor ve nefes alamayacak gibi hissediyorum kendimi. benim geri gitmem gerekiyor çünkü ben bu yeryüzüne ayak uyduramadım şimdi ellerimi göğe açıyorum, beni yeryüzüne atan şeye sesleniyorum, 'beni buradan geri almalısın, ayak uyduramadım, beynim ve vücudum bin bir parçaya ayrılmış gibi hissediyorum, beni buradan almalısın çünkü ben karanlığa gidiyorum çünkü ben karanlığa dönüşüyorum.'

göğsümde atan kalbin, damarlarımda dolaşan kanın siyahlığından korkuyorum. karanlığın içime girmesine izin verdim ve bir daha asla çıkmayacak olmasından korkuyorum.

ellerim titriyor, bu boş kalan ellerimi nereye koymalıyım, nasıl yapmalıyım bilmiyorum, ellerimin boş kalmasından öyle korkuyorum ki, bu ellerin titremesi açığa çıkacak biliyorum. parmaklarımda tuttuğum sigara bunu gizliyor sanardım. Yeryüzüne atacağım çığlıkları dudaklarıma koyduğum bir dal sigara susturuyor. Bırakmalıyım bu dumanı, ben ellerimin titremesinden korkmamalıyım, yeryüzünde atacağım çığlıkları duymalısın Tanrım, yoksa beni hiçbir zaman anlamayacaksın.

Tanrım, yeryüzündeki bütün acıyı, kalbime attım, yaktım. Küle dönüşen kalbimi görmelisin, şimdi ben simsiyahım. 

Ah! Beni yeryüzüne atan şey, bu kafayı nereye koymalıyım? Kafamın içinde duran, hiç susmayan milyonlarca insanı bir kenara koymalıyım. Tanrım, kafamda dönen milyonlarca sesten kendi sesimi duyamıyorum, kayboluyorum ben, kafamda dolanan çığlıklardan yolumu bulamıyorum. onları susturamıyorum, bütün benliğimi ele geçirdiler.

Ah Tanrım, beni buradan almalısın.

Tanrım! gözlerimi kapattığımda hissettiğim tek şey düşmenin verdiği acı. düştüm ben. çok fena sarsıldım. bütün ellerimle, ince bileklerimle yıkacağım, atacağım, paramparça edeceğim bütün karanlıklara yenik düştüm. yoruldum Tanrım, siyahlığımı görmelisin. Göster şimdi bana Tanrım, yeryüzünde bana verdiğin hayat ellerimden akıp giderken, siyahlık benden bir çok şeyi götürürken, ben şimdi yarattığın beyazlığı nereden bulacağım? Ellerimden kayıp giden bu hayata karşı sessizliğe büründüm. titriyor bütün vücudum, titriyor ellerim. gözlerimi kapatıyorum karanlık, gözlerimi açıyorum boşluk Tanrım.

Ah Tanrım, hissettiğim tek şey, boşluk ve karanlık. Tanrım, beni gökyüzüne geri almalısın. 

Ah Tanrım, geceye karanlığı verdin, zihnime gündüzü. Gözlerimi kapattığımda, beni içeriye çeken karanlık, senin gecene ihanet ediyor. Gecelerine söz geçirmelisin Tanrım, benim zihnimden daha aydınlık!